معادله حسابداری

فرمول یا معادله حسابداری

معادله حسابداری

بسیاری از لغات و اصطلاحاتی که در حسابداری بکار می رود، واژه های آشنایی هستند که در محاوره و گفتگوی روزمره نیز، مردم عادی نیز آنها را بکار می برند ولی معانی دقیق این اصطلاحات در زبان حسابداری، در بعضی از موارد، با آنچه که در محاوره بکار می رود، متفاوت است، معادله حسابداری یکی از اولین واژه های کلیدی است که در حسابداری به آن پرداخته می شود.

برای هر دانشجوی حسابداری، اولین گام در فراگیری این رشته، آشنایی با معانی صحیح این اصطلاحات در زبان مالی و حسابداری است. برای مدیران نیز که در ردیف استفاده کنندگان از اطلاعات مالی قرار دارند، آشنایی با این اصطلاحات و لغات ضروری است.

 

همه شما با اصطلاح «دارایی» آشنا هستید. در حسابداری به انواع منابع اقتصادی ( اعم از مشهود و نا مشهود ) که در مالکیت یک موسسه است دارایی می گوییم.

دارائی ها بسیار متنوع اند به طور مثال می توان از :

به عنوان دارائی های مشهود

  • وجه نقد
  • کالا
  • زمین و ساختمان
  • ماشین آلات

 به عنوان دارائیهای نا مشهود

  • مطالبات
  • سرقفلی
  • حق الامتیاز

آنچه که به عنوان دارایی در تملک موسسه ای است بدون شک از منبعی و محلی تامین شده است. قسمتی از آن، از محل سرمایه گذاری صاحبان موسسه و بخشی دیگر از طریق گرفتن وام یا اعتبار از اشخاص و موسسات، تامین شده است. حقوق صاحبان موسسه روی دارائیها را «سرمایه» می نامیم و به کلیه دیون موسسه به اشخاص یا موسسات دیگر«بدهی» گفته می شود. بنابراین معادله حسابداری زیر باید همواره برقرار باشد:

دارائی ها = سرمایه + بدهی ها

این فرمول یا معادله حسابداری نیز می نامند. فرمولی که پاچیولی آن را مطرح کرد و مبنای سیستم حسابداری دوبل یا دو طرفه می باشد. حسابداران در طی مقاطع زمانی مختلفی، برقراری معادله دارائی ها = سرمایه + بدهی ها را طی گزارشی، به اطلاع استفاده کنندگان از اطلاعات مالی می رسانند. این گزارش را ترازنامه می نامند.

ترازنامه گزارشی است که وضعیت مالی موسسه ( وضع دارائی ها، بدهی ها و سرمایه ) را در یک تاریخ معین نشان می دهد.

برای اطلاع از چگونگی عملکرد موسسه در یک فاصله زمانی، یا به عبارت دیگر برای آگاهی از اینکه یک موسسه انتفاعی در طی یک دوره، در نتیجه عملیات خود، سود یا زیان برده است، گزارش دیگری باید

توسط حسابداران تهیه شود که آنرا صورت سود و زیان می نامیم.

هر موسسه انتفاعی در طی عملیات خود، در قبال کالا یا خدماتی که به مشتریان عرضه می کند «درآمد» کسب می کند، و برای کسب این درآمد قسمتی از دارائیهای خود را از دست می دهد و یا

اصطلاحا متحمل «هزینه» می شود.

پس برای اندازه گیری نتیجه این عملیات باید درآمدهای موسسه را در قبال هزینه های آن قرار دهیم. بنابراین صورت سود و زیان به طور خلاصه تفاضل درآمدها و هزینه های موسسه را در طی یک دوره

نشان خواهد داد. سود بدست آمده حقوق صاحبان موسسه روی دارائیها را افزایش می دهد و زیان حاصله موجب کاهش آن می شود. حاصل جمع جبری سود و زیان با سرمایه صاحبان

موسسه «ارزش ویژه» نام دارد.

برای تهیه گزارش های مالی، حسابداران باید به طور مداوم کلیه فعالیت های مالی یک موسسه را به ترتیب زمان وقوع و با استفاده از روش ها و قواعد حسابداری ثبت کنند.

در این فرآیند حسابداران وقایع را ثبت، طبقه بندی، خلاصه و تجزیه و تحلیل کرده و اثرات آن ها را بر روی فعالیت های جاری و برنامه های آینده موسسه مشخص می کنند.

 یک واقعه مالی اتفاقی است که بر روی وضعیت مالی موسسه تاثیر می گذارد.

در طول سال ها به تدریج و با استفاده از اصول، قراردادها و قواعد مختلف، نحوه تشخیص و ثبت این اتفاقات مالی و روش اندازه گیری تاثیرات آنها بر روی موسسه مدون شده و توسعه یافته است.

دسته بندی مقاله : آموزش حسابداری

نظرات کاربران